Kolejna ikona Św. Rodziny

Wczoraj było św. Łukasza Ewangelisty, patrona ikonopisarzy, według tradycji wczesnochrześcijańskiej pierwszego twórcy ikon. Dobra data, by pokazać kolejną ikonę, kolejną św. Rodzinę (w rok po poprzedniej). Tym razem św. Józef jest młodszy, co jest bliższe prawdy.
Deska, złoto 23 3/4 karatowe, tempera jajeczna.
 Ta ikona jest wzorowana na ikonie, która została namalowana współcześnie dla Ruchu Equipes Notre-Damme przez siostrę Marię-Paulę, zakonnicę benedyktyńskiego klasztoru na Górze Oliwnej w Jerozolimie, jako alegoria wspólnoty rodzinne.Ilustruje nie tyle wydarzenie historyczne, co misterium Rodziny Świętej.



Ikona Świętej Rodziny (gr. „αγιος οικος” – czyt. Hagios Oikos, dosłownie „święty dom”) przedstawia małego Jezusa, Najświętszą Maryję Pannę oraz św. Józefa. Centralną postacią ikony jest Chrystus o dziecięcej fizjonomii, określanej w ikonografii jako Emmanuel, czyli „Bóg z nami”. Przedstawianie Go w ten sposób ma na celu ukazanie Boskiej Mądrości i podwójnej natury Chrystusa (bosko-ludzkiej). Dorosłe proporcje to symbol Odwieczności Jezusa, zmniejszenie ich natomiast do małych rozmiarów to przedstawienie faktu, że stał się człowiekiem, że został zrodzony.  Podpisany jest  skrótem „Ις Χς”, który tłumaczy się jako „Jezus Chrystus”, dodatkowo w aureoli otaczającej głowę Chrystusa znajdują się trzy litery „ѠОΝ”, które tłumaczy się jako odwieczne Imię Boga „Ten Który Jest".

Ikona ta zawiera wiele symboli i znaczeń. Ale zostawmy na razie to: "Przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was ku chwale Boga."(Rz 15,7) "Bądźcie i wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski"(Mt 5,48).

Życzę każdemu rodziny, w której będzie się czuł bezpieczny i kochany.